Kiedy wchodziłem w wiek dorosły, a mój sposób myślenia się zmieniał, powoli w mojej głowie rodziły się pytania i wątpliwości. Im bliżej byłem dorosłości, tym częściej powracały do mnie słowa: ,,Jak żyć?'' Owszem, wzorowałem się na innych osobach, jednak wciąż mi czegoś brakowało. Zmieniałem swoje cele jak w kalejdoskopie, marzenia nie były stałe. Szczerze, do tej pory nie jestem w stanie określić konkretnie, co chcę robić w przyszłości. Z jednej strony mnie to przeraża, gdyż młodszy już nie będę, a powinienem już znać odpowiedź na takie proste pytanie. Z drugiej jednak, jak głupi cieszę się, że w końcu odkryję swoje powołanie. Odpowiedziałem sobie jednak, co jest najważniejsze w życiu.
